کنکور داماد سنجی

زنى سه دختر داشت که هر سه ازدواج کرده بودند.
یکروز تصمیم گرفت میزان علاقه‌اى که دامادهایش به او دارند را ارزیابى کند.
یکى از دامادها را به خانه‌اش دعوت کرد و در حالى که در کنار استخر قدم مى‌زدند از قصد وانمود کرد که پایش لیز خورده و خود را درون استخر انداخت.
دامادش فوراً شیرجه رفت توى آب و او را نجات داد.
فردا صبح یک ماشین پژو ٢٠٦ نو جلوى پارکینگ خانه داماد بود و روى شیشه‌اش نوشته بود: «متشکرم! از طرف مادر زنت»
زن همین کار را با داماد دومش هم کرد و این بار هم داماد فوراً شیرجه رفت توى آب وجان زن را نجات داد.
داماد دوم هم فرداى آن روز یک ماشین پژو ٢٠٦ نو هدیه گرفت که روى شیشه‌اش نوشته بود: «متشکرم! از طرف مادر زنت«
نوبت به داماد آخرى رسید.
زن باز هم همان صحنه را تکرار کرد و خود را به داخل استخر انداخت.
امّا داماد از جایش تکان نخورد.
او پیش خود فکر کرد وقتش رسیده که این پیرزن از دنیا برود پس چرا من خودم را به خطر بیاندازم.
همین طور ایستاد تا مادر زنش درآب غرق شد و مرد.
فردا صبح یک ماشین بى‌ام‌و کورسى آخرین مدل جلوى پارکینگ خانه داماد سوم بود که روى شیشه‌اش نوشته بود: «متشکرم! از طرف پدر زنت»

در کیسه که پول است و در خانه که نان

خویشان همه خویشند و زن عـاشق جان

در کیسه که پول نیست و در خانه که نان

خـــویشان همه نیشند و زن قاتل جان

گل زعفران

مزار مولانا در یک روز برفی

در ادامه ببینید

پیشکش به محضر مبارک همه مادران:
آسمان را گفتم
می توانی آیا
بهر یک لحظهء خیلی کوتاه
روح مادر گردی
صاحب رفعت دیگر گردی
گفت نی نی هرگز
من برای این کار
کهکشان کم دارم
نوریان کم دارم
مه وخورشید به پهنای زمان کم دارم

خاک را پرسیدم
می توانی آیا
دل مادر گردی
آسمانی شوی وخرمن اخترگردی
گفت نی نی هرگز
من برای این کار
بوستان کم دارم
در دلم گنج نهان کم دارم

این جهان را گفتم
هستی لامکان را گفتم
می توانی آیا
لفظ مادر گردی
همهء رفعت را
همهء عزت را
همهء شوکت را
بهر یک ثانیه بستر گردی
گفت نی نی هرگز
من برای این کار
آسمان کم دارم
اختران کم دارم
رفعت وشوکت وشان کم دارم
عزت ونام ونشان کم دارم

آن جهان راگفتم
می توانی آیا
لحظه یی دامن مادر باشی
مهد رحمت شوی وسخت معطر باشی
گفت نی نی هرگز
من برای این کار
باغ رنگین جنان کم دارم
آنچه در سینهء مادر بود آن کم دارم

 روی کردم با بحر
گفتم اورا آیا
می شود اینکه به یک لحظه ی خیلی کوتاه
پای تا سر همه مادر گردی
عشق را موج شوی
مهر را مهر درخشان شده در اوج شوی
گفت نی نی هرگز
من برای این کار
بیکران بودن را
بیکران کم دارم
ناقص ومحدودم
بهر این کار بزرگ
قطره یی بیش نیم
طاقت وتاب وتوان کم دارم
 
 صبحدم را گفتم
می توانی آیا
لب مادر گردی
عسل وقند بریزد از تو
لحظهء حرف زدن
جان شوی عشق شوی مهر شوی زرگردی
گفت نی نی هرگز
گل لبخند که روید زلبان مادر
به بهار دگری نتوان یافت
دربهشت دگری نتوان جست
من ازان آب حیات
من ازان لذت جان
که بود خنده ی اوچشمه ی آن
من ازان محرومم
خندهء من خالیست
زان سپیده که دمد از افق خنده ی او
خنده ی او روح است
خنده ی او جان است
جان روزم من اگر,لذت جان کم دارم
روح نورم من اگر, روح وروان کم دارم
 
 کردم از علم سوال
می توانی آیا
معنی مادر را
بهر من شرح دهی
گفت نی نی هرگز
من برای این کار
منطق وفلسفه وعقل وزبان کم دارم
قدرت شرح وبیان کم دارم
 

 درپی عشق شدم
تا درآئینهء او چهرهء مادر بینم
دیدم او مادر بود
دیدم او در دل عطر
دیدم او در تن گل
دیدم اودر دم جانپرور مشکین نسیم
دیدم او درپرش نبض سحر
دیدم او درتپش قلب چمن
دیدم او لحظه ی روئیدن باغ
از دل سبزترین فصل بهار
لحظه ی پر زدن پروانه
در چمنزار دل انگیزترین زیبایی
بلکه او درهمه ی زیبایی
بلکه او درهمه ی عالم خوبی, همه ی رعنایی
همه جا پیدا بود
همه جا پیدا بود

.مـادر تــو بـهشــت جـاودانــی مـادر            خــورشـیـد بـلـنـد آســمـانی مـادر
در چشم تـو نـور زندگانـی جـاریـست              سر چشمه ی مهر بیکرانی مـادر

ای کـاش کـه تـا ابــد نــمـیــرد مادر             یـا هـستـی جـاودان بـگیـرد مادر
مهر است سراسر وجودش تــا هـست                  ای کاش که پـایـان نـپـذیـرد مادر

هر بار که خنده بـر لبش مــی رویــد                 یا نبض گل سرخ ، سخن می گوید
چشمان پر از ستـاره ی مــــادر مــن                  در گــردش آشـنـا مرا می جـویـد

چون مهر، بـزرگ و بی نـشانی مادر                     آرام دل و عـــــزیــز جـانـی مــادر
ای کاش همیشه جـاودان مـی بــودی                   آن قـدر که خـوب و مـهربانـی مـادر

در کوچه جان همیشه مادر بـــاقیست                   دریـای مـحبـتـش چو کوثر باقیست
در گـــویــش عـاشـقانـه ، نـام مادر                  شعریست کــه تا ابد به دفتر باقیست

=====================================================================

 قلب مادر

داد معشـــوقه به عاشق پیغام                    که کند مـــــادر تو با من جنگ

هر کجا بینــــــدم از دور کند                   چهــره پر چین و جبین پر آژنگ

با نگاه غضب آلــــــــود زند                   بر دل نازک من تیر خــــــدنگ

از در خانه مـــــــرا ترک کند                   همچو سنگ از دهن قلمـــاسنگ

مادر سنگ دلت تا زنـــده ست                   شهد در کام من و توست شـرنگ

نشوم یکــــدل و یکرنگ تو را                  تا نسازی دل او از خــــون رنگ

گر توخواهی به وصـــالم برسی                 باید این ساعت بی خـوف و درنگ

روی و سینه تنگش بــــــدری                  دل بـــرون آری از آن سینه تنگ

گــرم و خونین به منش باز آری                 تا بــــرد ز آینه قــــــلبم زنگ

عاشــــــــق بی خرد ناهنجار                  نه بل آن فاسق بی عصمت و ننگ

حرمت مـــــــادری از یاد ببرد                  خیــــــره از باده و دیوانه ز ننگ

رفت و مادر را افکند به خــــاک                 سینه بـــــدرید دل آورد به چنگ

قصد سر منزل معشــــوق نمود                 دل مــــادر به کفش چون نارنگ

از قضــــا خورد دم در به زمین                  و انـــدکی سوده شد او را آرنگ

وان دل گرم که جان داشت هنوز                 اوفتاد از کف آن بی فـــــرهنگ

از زمین باز چو بر خـواست نمود                 پی بر داشتن آن آهنــــــــگ

دید کز آن دل آغشته به خــون                   آیـــــد آهسته برون این آهنگ

آه دست پسرم یافت خـــراش                   آخ پای پسرم خـــورد به سنگ

به پاسداشت روز مادر

آنچه در اینجا ملاحظه می فرمایید اندوخته ای است که از سالهای دور، از دوران کودکی در کتابهای سال سوم و چهارم دبستان آن زمان) دهه پنجاه( در پاسداشت از مقام والای مادر دارم نمی دانم حالا هم تکریم مقام مادر در کتابهای درسی ملحوظ شده است یا نه ، که انشا الله شده است. یاد آن روزها بخیر و روز مادر گرامی.

گــویند مــــــرا چو زاد مادر                                      پستـــان به دهن گرفتن آموخت

شبها بر گـــــــاهواره ی من                                     بیــــدار نشست و خفتن آموخت

دستم بگرفت و پا به پــــا برد                                   تا شیـــوه راه رفتــــن آموخت

یک حرف و دو حرف بر زبـــانم                                  الفــــاظ نهاد و گفتــن آموخت

لبخنـــــــــد نهاد بر لب من                                        بر غنچه گل شکفتن آمــــوخت

چون هستی من ز هستی اوست                            تا هستم و هست دارمش دوست

(ایرج میرزا)

ای مــادر عزیز که جـــــــانم فدای تو                         قربان مهربـــــانی و لطف و صفـــای تو

هرگز نشد محبت یاران ودوستــــــــان                        همپایه محبت و مهـــــر و وفـــــای تو

مهرت برون نمی رود از سینه ام که هست                این سینه خانه تو و این دل ســـــرای تو

ای مـــــــادر عزیز که جان داده ای مرا                       سهل است اگر که جان دهم اکنون برای تو

خشنودی تو مایه خشنـــــودی من است                    زیرا بود رضـــــــــای خدا در رضای تو

گر بـــود اختیار جهــــــــانی به دست                           می ریختم تمام جهـــــــان را به پای تو

 (ابوالقاسم حالت)

پیامبر اکرم-)ص(:

هر کس پیشانی مادر خویش را ببوسد، از آتش جهنم دور می ماند . . .

مادر ای معنی ایثار تو گل باغ خدایی                           توی روزگار غربت با غم دل آشنایی
مینویسم ازسرخط مادر ای معنی بودن                        مینویسم تا همیشه توئی لایق ستودن

آسمانی پر از ستاره، دشتی پر از گل، تقدیم به آنی که بهشت زیر پایش جا دارد    به مادرم....که مهرش تا ابد در دلم جای دارد.

تو بهترین گل، میان شهر گلهایی     تو رنگ آفتابی،        شب که می رسد، مثل ستاره،      

گوئیا مهتابی   مادر خوبم، روزت مبارک

تو ای مادر که یک عمره دلت با غصه دم سازه           صبوری های تو مادر منو به گریه میندازه

مثل یک طفل خواب آلوده من محتاج آغوشم             از اون لالایی ات مادر بخون بازم توی گوشم

برای سرنوشت من تو دلواپس ترین بودی                 برای اشکهای من همیشه آستین بودی

 تو ای همیشه غم خوارم تویی مطرح ترین یارم         به نام نامی مادر همیشه دوستت دارم


آبی‌ترین، دریایی‌ترین و آسمانی‌ترین تقدسِ زندگی‌مان  دستان‌تان را بوسه می‌زنیم . روزتان مبارک . . .

زن هستی ساز و نظم ده و مهر گستر است ، سـرچشمه محبت و الطاف داور است

بهر صفا و لطف خدا عشق مظهر است ، بعد از خدا به سجده بود زآنکه مادر است . . .


آســـــودگی از محن ندارد مادر ،              آسایش جان و تن ندارد مادر ،

دارد غم و اندوه جگر گوشه خویش              ورنه غم خویشتن ندارد مادر . . .

ای مادر عزیز که جانم فدای تو قربان مهربانی و لطف و صفای تو  تولد مظهر خلقت مبارک باد .. .

دو موجود هستی گرامی تر است / یکی میهن و دیگرش مادر است

ستایش کنم زن که او مادر است / که مادر سزاوار زیب و زر است

تو ای مادر من نوای میهن من / کنم خواب در اغوشت ای سرور من . . .

خداوندا زیباترین لحظه ها را نصیب مادرم کن که زیباترین لحظه هایش را به خاطر من از دست داده است . . .

مادرم دوستت دارم ، روزت مبارک

. مادر ای پرواز نرم قاصدک                       مادر ای معنای عشق شاپرک 

ای تمام ناله هایت بی صدا                        مادر ای زیباترین شعر خدا

. مادر تنها کسی است که میفهمد ما چه نمی گوییم . . .

.مادر بر من روزگاران گذشته          لیک چه خوشبختم که دستانم بوى تو را میدهند هنوز . . .

.مادر تنها کسی که میتونی براش ناز کنی   سرش داد و بیداد راه بندازی، باهاش قهر کنی!  

 اما با اینکه تو مقصر بودی بازم با یه بشقاب غذا     با لبخند میاد و میگه: با من قهری با غذا که قهر نیستی . . .

.ای مادر عزیز که جانم فدای تـــو                          قربان مهربانی و لطف و صفای تو

هرگز نشد محبت یاران و دوستان                            همپایه محبت و مهر و وفـــای تو .

..مادر بودن سخت ترین و  پرمشقت ترین کار دنیا است   که تا آخر عمر هم بازنشستگی ندارد و تنها حقوقی که بابت آن طلب میکند اندکی عشق است مادرم تورا عاشقانه دوست دارم و با تمام وجودم به تو عشق میورزم روزت مبارک باد.

گرامیداشت روز مادر، گرامیداشت فرشته ای آسمانی است که خداوند به هر انسانی در روی زمین یکی از آنها را هدیه داده است فقط و فقط یکی که هیچ جایگزینی ندارد. فرشته مهربان زندگی من روزت مبارک.

دنیای کودکی ام سرشار از طنین دل انگیز توست تمام خاطرات کودکی ام را خط به خط با نام تو نوشته ام و همیشه تورا می ستایم.

.مادر! در ستایش دنیای پرمهرت ، ترانه ای از اخلاص خواهم سرود و گلدسته ای از مهر بر گردنت خواهم آویخت. روزت مبارک

.شکوه عشق را در زمزمه های مادرانه ات می یابم وانگیزه خلقت را از قلب پرمهرت می خوانم

.مادر، بوسه بر دستان خسته تو جانم را زنده می کند و دیدار تو عشق را در دلم به ارمغان می آورد. مادر عزیزم روزت مبارک

ایمانم از دعای توست وخدایم را از زبان تو شناخته ام عبادت را تو به من آموخته ای ، مادر! ای الهه مهر.

.مادرم ! به پاس آنچه به من داده ای ، به ستایش محبتهای بی اندازه ات ، و به وسعت همه خوبیهایت دوستت دارم

***************************************************************************************

مکرر گشته ام از زندگی سیر                      بهای کادوی زن شد نفس گیر
چرا در روز زن طلا و ســـکه                     ولی روز پدر شورت و عرق گیر

می دونی فرق روز پدر با روز مادر چیه ؟

روز مادر طلا فروشی ها شلوغ می شه . اما روز پدر جوراب فروشی ها .

حالا می دونی شباهتشون چیه ؟

پول هر دو از جیب بابا می ره !!!

هر زنی دو مرد را دوست دارد ! یکی ساخته تخیلات اوست ، و دیگری هنوز به دنیا نیامده !


بیشتر مردان موفقیتشان را مدیون زن اولشان هستند و زن دومشان را مدیون موفقیتشان !!!

و خداوند زن را نمک زندگی آفرید تا مرد را از گندیدگی نجات دهد ! روز زن مبارک

مژده به آقایان : پژو ۴۰۵ بدون ایر بگ - بدون کمربندایمنی - آماده آتش سوزی بدون دلیل دوگانه سوز و آماده انفجار- بهترین هدیه برای همسر دلبندتان در روز زن !!! !

روز زن مبارک باد... با دادن یک هدیه خود را یک سال بیمه بدنه و اعصاب کنید

وصیت نامه عجیب حسین پناهی

روی تابوت و کفن من بنویسید: این عاقبت کسی است که زگهواره تا گور دانش بجست

 قبر مرا نیم متر کمتر عمیق کنید تا پنجاه سانت به خدا نزدیکتر باشم.

بعد از مرگم، انگشت‌های مرا به رایگان در اختیار اداره انگشت‌نگاری قرار دهید.

به پزشک قانونی بگویید روح مرا کالبدشکافی کند، من به آن مشکوکم!

ورثه حق دارند با طلبکاران من کتک ‌کاری کنند.

عبور هرگونه کابل برق، تلفن، لوله آب یا گاز از داخل گور اینجانب کیدا ممنوع است.

بر قبر من پنجره بگذارید تا هنگام دلتنگی، گورستان را تماشا کنم.

کارت شناسایی مرا لای کفنم بگذارید، شاید آنجا هم نیاز باشد!

مواظب باشید به تابوت من آگهی تبلیغاتی نچسبانند.

روی تابوت و کفن من بنویسید: این عاقبت کسی است که زگهواره تا گور دانش بجست.

دوست ندارم مردم قبرم را لگدمال کنند. در چمنزار خاکم کنید!

کسانی که زیر تابوت مرا می‌گیرند، باید هم قد باشند.

شماره تلفن گورستان و شماره قبر مرا به طلبکاران ندهید.

گواهینامه رانندگیم را به یک آدم مستحق بدهید، ثواب دارد.

در مجلس ختم من گاز اشک‌آور پخش کنید تا همه به گریه بیفتند.

از اینکه نمی‌توانم در مجلس ختم خودم حضوریابم قبلا پوزش می طلبم !

روزنامه کیهان وصیتنامه رهبر معظم انقلاب در سال 1342 را به نقل از دفتر نشر آثار حضرت آیت الله خامنه ای منتشر کرده است.

متن این وصیت نامه زیبا، صمیمی و خواندنی به شرح زیر است:

ازآنجا که ما در شرایط بحرانی و غیرعادی به سر می بردیم و هر لحظه ممکن بود خطری برای ما پیش بیاید، فردای آن روز نشستم و وصیت نامه خود را نوشتم. تا چند هفته پیش، از این وصیت نامه خبری نداشتم، لیکن آقاسیدجعفر آن را برایم آوردند و گفتند که پسرشان در لابلای کاغذهای قدیمی پیدا کرده است. این اصل وصیت نامه است که در بالای آن نوشته ام:

«وصیت نامه سیدعلی خامنه ای مرقومه لیله یکشنبه 27شوال 1382» (فروردین 1342 شمسی) یعنی فردا شب حادثه مدرسه فیضیه نوشته ام. متن وصیت نامه این است:

بسم الله الرحمن الرحیم
«عبدالله علی بن جوادالحسینی الخامنه ای غفرالله لهما یشهد ان لااله الاالله وحده لا شریک له و ان محمداً صلی الله علیه و آله عبده و رسوله و خاتم الانبیاء و ان ابن عمه علی بن ابیطالب علیه السلام وصیه سیدالاوصیاء و ان الاحد عشر من اولاده المعصومین صلوت الله علیهم الحسن و الحسین و علی و محمد و جعفر و موسی و علی و محمدو علی و الحسن و الحجه اوصیائه و خلفائه و امناءالله علی خلقه و ان الموت حق و المعاد حق و الصراط حق و الجنه و النار حق و ان کل ما جاء به النبی صلی الله علیه و آله حق. اللهم هذا ایمانی و هو ودیعتی عندک اسئلک ان تردها الی و تلقیها ایای یوم حاجتی الیها بفضلک و کرمک.

مهم ترین وصیت من آن است که دوستان و عزیزان و سروران من، کسانی که بهترین ساعات زندگی من با آنان و یاد آنان سپری شده است، مرا ببخشند و بحل کنند و این وظیفه را به عهده بگیرند که مرا از زیر بار حقوق الناس رها و آزاد نمایند. ممکن است خود من نتوانم از همه کسانی که ذکر سوءشان بر زبانم رفته و یا بدگوئیشان را از کسی شنیده ام، حلیت بطلبم. این کار مهم و ضروری را باید دوستان و رفقای من برای من انجام دهند.

دارایی مالی من در کم هیچ است، ولی کفاف قرض های مرا می دهد. تفصیل قروض خود را در صفحه جداگانه یادداشت می کنم که از فروش کتب مختصر و ناچیز من ادا شود. هر کسی هم که مدعی طلبی از من شود، هر چند اسمش در آن صفحه نباشد، قبول کنند و ادا نمایند،... پنج شش سال نماز هر چه زودتر ادا و مرا از رنج این دین الهی راحت کنند (البته یقیناً آن قدر مقروض نبودم، ولی احتیاط کردم. (مبلغی به عنوان رد مظالم بابت قروض جزئی از یاد رفته به فقرا بدهند.

از همه اعلام و مراجع و طلاب و دوست و آشناها و اقوام و منسوبین من استحلال شود. (چون آن روزها نق و نوق علیه آقایان در جلسات زیاد بود که چرا فلانی اقدام نکرده، فلانی چرا این حرف را زده و این مطلب را گفته است، لذا خواستم از آقایان اعلام و مراجع حلیت طلب کنند.)

و گمان می کنم بهترین راه این کار آن است که عین وصیت نامه مرا در مجلسی عمومی که آشنایان من باشند، قرائت کنند. پدر و مادرم که در مرگ من از همه بیشتر عزادار هستند، به مفاد حدیث شریف اذا بکیت علی شیء فابک علی الحسین، به یاد مصائب اجدادمان از من فراموش نخواهند کرد ان شاءالله تعالی.

گویا دیگر کاری ندارم. اللهم اجعل الموت اول راحتی و آخر مصیبتی و اغفرلی و ارحمنی بمحمد و آله الاطهار.
العبد علی الحسینی الخامنه ای

(حالا صورت قرض هایم را که در صفحه جداگانه ای نوشته ام برایتان می خوانم):
حدود 100تومان، مقدس زاده بزاز (مشهد)
کمتر از 30تومان، خیاط گنگ (مشهد) 2یا 3تومان، عرب خیاط(قم)
مطابق دفتر دین، آقا شیخ حسن بقال کوچه حجتیه (قم) چون مرتب با او سر و کار داشتیم و نمی دانستیم چقدر به او بدهکاریم (گویا چند تومانی
آقای شیخ حسن صانعی (قم) 32تومان تقریباً
حاج شیخ اکبر هاشمی رفسنجانی (قم) (بیشترین پولی را که من آن زمان مقروض بودم، به آقای هاشمی بود. چون وضعش نسبتاً خوب بود، از او قرض می کردیم.)
مطابق دفتر دین، آقای مروارید کتاب فروش (قم)
مطابق دفتر دین، آقای مصطفوی کتاب فروش (قم)
10 تومان آقای علی حجتی کرمانی
شاید 5تومان، محمد آقانانوا نزدیک منزل (مشهد)